"En Tjitte. hoe was het?"
Door: Tjitte
Blijf op de hoogte en volg Tjitte
31 Juli 2009 | Nederland, Marum
Na een vlucht en een overstap van vier uur in de grote zandbak die Cairo, Egypte heet, heb ik eergisteren, 29 juli, weer voet op Nederlandse bodem gezet.
De laatste twee weken van mijn in totaal zes maanden durende reis heb ik mij niet heel dfruk meer gemaakt. Op het duikparadijs Koh Tao heb ik m’n Open Water (tot 18m. diepte) duikbrevet gehaald. Na en goede week Koh Tao ben ik per boot naar het feesteiland Koh Samui gegaan. Dit eiland heb ik per scooter verkend, de omliggende (deels onbewoonde) eilandjes (42 stuks) heb, samen met een halve buslading andere Nederlanders, per boot verkend. Al met al waren het een paar mooie laatste weken van mijn in totaal zes maanden durende trip. Maar toch hebben de laatste weken een wrang smaakje achter gelaten. Waar ik zes maanden lang rekening mee had gehouden maar dat tot de laatste week noooit is gebeurd, is werkelijkheid geworden; ik ben bestolen. Waarschijnlijk (zo goed als zeker) is het gebeurd toen ik op de boot zat vanaf het eiland Koh Samui naar het vaste land. Mijn tas ging in het bagageruim van een bus die ook de boot op ging. Normaal gesproken doe ik mijn backpack, zodra hij uit het zicht gaat, in een andere tas (een zogenaamde flightback). Deze tas wordt afgesloten met een dik hangslot. Misschien ben ik een beetje nonchalant geworden omdat het al bijna zes maanden goed ging want dit keer liet ik het na om die flightback om m’n tas te doen. Nadat ik was overgestapt op een andere bus bleek ik na het controleren van mijn tas een aanzienlijk bedrag van mijn ‘noodvoorraadje’ Amerikaanse Dollars en enkele Euro’s te missen….
Een vraag die iedereen mij, nu ik weer thuis ben, ongetwijfeld zal willen stellen is: ‘Tjitte, hoe was het?’
Ik denk dat ik hier onmogelijk een helder en bevredigend antwoord op kan geven, daarom houd ik het maar bij: ‘je moest erbij zijn’. Ik hoop dat ik jullie de afgelopen zes maanden door mijn stukjes op deze site een aardig beeld heb kunnen geven hoe ik het gehad heb. Wanneer ik toch een top-5 van mooiste ervaringen zal moeten geven, zal hij er als volgt uit zien (het bijbehorende verhaal op deze) site:
1.De 15-daagse wandeling rond Mount Annapurna in Nepal (Wauw);
2.De off-piste skitrip in het noorden van India (Skiën in de Himalaya);
3.Mijn tijd in het uiterste noorden van Pakistan, en dan bedoel ik vooral het ongelofelijk mooie landschap (Op zoek naar Osama);
4.De Taj Mahal in India met Irene (maar misschien is het andersom beter :P ) (Rare lui, die Hindoes);
5.Het woestijndorpje net buiten de stad Jazd in midden Iran (De Meisjes van Hallal).
Naast al deze hoogtepunten zijn er ook vele kleinere dingen geweest die een dag meer dan goed konden maken. Ik noem een vlekkeloos verlopen rit van de ene kant van Delhi naar de andere kant of de vele leuke gesprekken die je zomaar met iemand in de bus, de trein of op straat kon hebben. Natuurlijk was het de afgelopen maanden niet alleen maar rozengeur en maneschijn; bv. Het laatste ‘dure’ busritje, of het ‘misverstand’ en de daarop aan mij geuite ‘bedreiging’ op de ambassade van Bangladesh in Delhi (maar dat is een verhaal voor aan de bar :) ). Daarnaast waren het vaak m’n darmen die de plaatselijke keuken niet altijd kon waarderen. Hier is het de afgelopen maanden bij gebleven en deze mindere ervaringen vallen in het niet bij alle mooie ervaringen die ik heb gehad.
‘Was het niet eenzaam om zes maanden en die hele afstand in je eentje te reizen?’
Ja, soms was het wel eenzaam. Dat waren dan vooral momenten wanneer het even tegenzat of wanneer je juist een mooi moment met iemand (of in mijn geval, een bepaald iemand) wilde delen. Aan de andere kant heb ik ook ontzettend genoten van de vrijheid die het alleen reizen me gaf. Dat ik met niemand rekening hoefde te houden, met niemand hoefde te overleggen en kon gaan en staan waar en wanneer ik wilde. Daarbij sta je, in mijn opinie, meer open voor anderen en maak je makkelijker contact met andere reizigers of lokale bewoners, als je alleen reist.
‘Was het niet ontzettend veel geregel en uitzoekwerk om zo’n reis te maken?’
Nee, naar mijn mening kan je dat zo gek maken als je zelf wilt. Dingen zoals bezienswaardigheden en hoe van A naar B te komen zou ik onderweg wel uitvinden. Echter, moesten er vooraf wel enkele zaken goed zijn geregeld. Voor mij waren dat:
1.Geld. Je moet vooraf voldoende geld hebben om het zes maanden uit te kunnen houden. Een optie is om tijdens je reis te gaan werken. Ik heb ervoor gekozen omdat niet te doen. Het voordeel van vooraf ten op zichtte van tijdens je reis werken is dat de kans dat je werk doet dat je leuk vindt groter is en dat je er waarschijnlijk ook meer mee verdient. Wanneer het benodigde geld er is is het van belang dat het zo geparkeerd staat (het liefst op verschillende rekeningen) dat jij er te allen tijde beschikking over hebt en dat anderen er in geval van diefstal of creditcardfraude niet je hele rekening leeg kunnen halen. Daarnaast is het handig dat je thuis iemand machtigt die je bankzaken voor je in de gaten kan houden (en in geval van nood eventueel kan fungeren als geldschieter ;) ).
2.Vaccinaties. Voordat ik in februari op de bus stapte om mijn trip te beginnen moest ik globaal weten hoe de route eruit zou zien. Dit met het oog op vaccinaties tegen ziekten als Rabiës, Tyfus en Hepatitis en eventuele aanschaf van malariapillen. Met sommige van deze vaccinaties (series) moet al enige maanden voor vertrek worden gestart.
3.Verzekeringen. Ik vond het belangrijk dat ik goed verzekerd op reis ging. Ik wilde er van verzekerd zijn dat wanneer er iets met mij of mijn directe familie gebeurde ik zonder al te veel trammelant terug naar Nederland zou kunnen vliegen. Ook wilde ik dat de verzekering zaken voorkomende uit activiteiten als skiën, duiken en busritjes in Pakistan dekte. Grofweg bestond mijn voorbereiding uit het uitzoeken en organiseren van bovenstaande zaken. Natuurlijk had ik mij wel enigszins ingelezen in wat ik kon verwachten. Daaruit bleek dat het genoeg mensen gelukt was om een soortgelijke trip te maken, dus waarom zou het mij niet lukken (ook een belangrijke voorbereiding: het kweken van voldoende zelfvertrouwen).
De vraag waar velen een antwoord op willen hebben maar die weinig mensen durven te stellen: ‘Wat heeft het gekost?’
Vooraf had ik een budget van €1000,- per maand. Hiervan zou ik moeten eten, drinken, slapen en me van A naar B moeten verplaatsten. De eerste maand binnen Europa is het me niet gelukt om binnen dit budget te blijven. Het gevolg hiervan was dat ik het de overige vijf maanden iets rustiger aan moest doen. Maar iedere maand was ik in staat om (soms ruim) onder dit budget te blijven. Hiervoor heb ik echt niet op een houtje moeten bijten en waren er weinig dingen die me moest ontzeggen. Ik ben met dit budget in staat geweest om dingen te doen als skiën en m’n duikbrevet halen en vliegtickets van zowel Kolkata-Bangkok als Bangkok-Amsterdam te betalen. Wel is het hierbij zaak dat je steeds weer een afweging maakt tussen de verschillende opties die je aangeboden krijgt (of waarnaar je zelf op zoek moet). Zo kan je ervoor kiezen om een lokale (en vaak oncomfortabele) bus of een airco-gekoelde minibus die je oppikt bij je hostel. Ook kan het schelen wanneer je werkelijk over iedere prijs onderhandeld, al is het alleen maar voor het aanscherpen van je onderhandeling- skills ;).
Wat zou je de volgende keer anders doen?
Niet zoveel eigenlijk, behalve Irene mee nemen.
Ik hoop dat ik jullie de afgelopen tijd heb kunnen vermaken met mijn verslagen. Ik heb in ieder geval genoten van de vele reacties, bedankt.
Tot snel,
Tjitte
De laatste twee weken van mijn in totaal zes maanden durende reis heb ik mij niet heel dfruk meer gemaakt. Op het duikparadijs Koh Tao heb ik m’n Open Water (tot 18m. diepte) duikbrevet gehaald. Na en goede week Koh Tao ben ik per boot naar het feesteiland Koh Samui gegaan. Dit eiland heb ik per scooter verkend, de omliggende (deels onbewoonde) eilandjes (42 stuks) heb, samen met een halve buslading andere Nederlanders, per boot verkend. Al met al waren het een paar mooie laatste weken van mijn in totaal zes maanden durende trip. Maar toch hebben de laatste weken een wrang smaakje achter gelaten. Waar ik zes maanden lang rekening mee had gehouden maar dat tot de laatste week noooit is gebeurd, is werkelijkheid geworden; ik ben bestolen. Waarschijnlijk (zo goed als zeker) is het gebeurd toen ik op de boot zat vanaf het eiland Koh Samui naar het vaste land. Mijn tas ging in het bagageruim van een bus die ook de boot op ging. Normaal gesproken doe ik mijn backpack, zodra hij uit het zicht gaat, in een andere tas (een zogenaamde flightback). Deze tas wordt afgesloten met een dik hangslot. Misschien ben ik een beetje nonchalant geworden omdat het al bijna zes maanden goed ging want dit keer liet ik het na om die flightback om m’n tas te doen. Nadat ik was overgestapt op een andere bus bleek ik na het controleren van mijn tas een aanzienlijk bedrag van mijn ‘noodvoorraadje’ Amerikaanse Dollars en enkele Euro’s te missen….
Een vraag die iedereen mij, nu ik weer thuis ben, ongetwijfeld zal willen stellen is: ‘Tjitte, hoe was het?’
Ik denk dat ik hier onmogelijk een helder en bevredigend antwoord op kan geven, daarom houd ik het maar bij: ‘je moest erbij zijn’. Ik hoop dat ik jullie de afgelopen zes maanden door mijn stukjes op deze site een aardig beeld heb kunnen geven hoe ik het gehad heb. Wanneer ik toch een top-5 van mooiste ervaringen zal moeten geven, zal hij er als volgt uit zien (het bijbehorende verhaal op deze) site:
1.De 15-daagse wandeling rond Mount Annapurna in Nepal (Wauw);
2.De off-piste skitrip in het noorden van India (Skiën in de Himalaya);
3.Mijn tijd in het uiterste noorden van Pakistan, en dan bedoel ik vooral het ongelofelijk mooie landschap (Op zoek naar Osama);
4.De Taj Mahal in India met Irene (maar misschien is het andersom beter :P ) (Rare lui, die Hindoes);
5.Het woestijndorpje net buiten de stad Jazd in midden Iran (De Meisjes van Hallal).
Naast al deze hoogtepunten zijn er ook vele kleinere dingen geweest die een dag meer dan goed konden maken. Ik noem een vlekkeloos verlopen rit van de ene kant van Delhi naar de andere kant of de vele leuke gesprekken die je zomaar met iemand in de bus, de trein of op straat kon hebben. Natuurlijk was het de afgelopen maanden niet alleen maar rozengeur en maneschijn; bv. Het laatste ‘dure’ busritje, of het ‘misverstand’ en de daarop aan mij geuite ‘bedreiging’ op de ambassade van Bangladesh in Delhi (maar dat is een verhaal voor aan de bar :) ). Daarnaast waren het vaak m’n darmen die de plaatselijke keuken niet altijd kon waarderen. Hier is het de afgelopen maanden bij gebleven en deze mindere ervaringen vallen in het niet bij alle mooie ervaringen die ik heb gehad.
‘Was het niet eenzaam om zes maanden en die hele afstand in je eentje te reizen?’
Ja, soms was het wel eenzaam. Dat waren dan vooral momenten wanneer het even tegenzat of wanneer je juist een mooi moment met iemand (of in mijn geval, een bepaald iemand) wilde delen. Aan de andere kant heb ik ook ontzettend genoten van de vrijheid die het alleen reizen me gaf. Dat ik met niemand rekening hoefde te houden, met niemand hoefde te overleggen en kon gaan en staan waar en wanneer ik wilde. Daarbij sta je, in mijn opinie, meer open voor anderen en maak je makkelijker contact met andere reizigers of lokale bewoners, als je alleen reist.
‘Was het niet ontzettend veel geregel en uitzoekwerk om zo’n reis te maken?’
Nee, naar mijn mening kan je dat zo gek maken als je zelf wilt. Dingen zoals bezienswaardigheden en hoe van A naar B te komen zou ik onderweg wel uitvinden. Echter, moesten er vooraf wel enkele zaken goed zijn geregeld. Voor mij waren dat:
1.Geld. Je moet vooraf voldoende geld hebben om het zes maanden uit te kunnen houden. Een optie is om tijdens je reis te gaan werken. Ik heb ervoor gekozen omdat niet te doen. Het voordeel van vooraf ten op zichtte van tijdens je reis werken is dat de kans dat je werk doet dat je leuk vindt groter is en dat je er waarschijnlijk ook meer mee verdient. Wanneer het benodigde geld er is is het van belang dat het zo geparkeerd staat (het liefst op verschillende rekeningen) dat jij er te allen tijde beschikking over hebt en dat anderen er in geval van diefstal of creditcardfraude niet je hele rekening leeg kunnen halen. Daarnaast is het handig dat je thuis iemand machtigt die je bankzaken voor je in de gaten kan houden (en in geval van nood eventueel kan fungeren als geldschieter ;) ).
2.Vaccinaties. Voordat ik in februari op de bus stapte om mijn trip te beginnen moest ik globaal weten hoe de route eruit zou zien. Dit met het oog op vaccinaties tegen ziekten als Rabiës, Tyfus en Hepatitis en eventuele aanschaf van malariapillen. Met sommige van deze vaccinaties (series) moet al enige maanden voor vertrek worden gestart.
3.Verzekeringen. Ik vond het belangrijk dat ik goed verzekerd op reis ging. Ik wilde er van verzekerd zijn dat wanneer er iets met mij of mijn directe familie gebeurde ik zonder al te veel trammelant terug naar Nederland zou kunnen vliegen. Ook wilde ik dat de verzekering zaken voorkomende uit activiteiten als skiën, duiken en busritjes in Pakistan dekte. Grofweg bestond mijn voorbereiding uit het uitzoeken en organiseren van bovenstaande zaken. Natuurlijk had ik mij wel enigszins ingelezen in wat ik kon verwachten. Daaruit bleek dat het genoeg mensen gelukt was om een soortgelijke trip te maken, dus waarom zou het mij niet lukken (ook een belangrijke voorbereiding: het kweken van voldoende zelfvertrouwen).
De vraag waar velen een antwoord op willen hebben maar die weinig mensen durven te stellen: ‘Wat heeft het gekost?’
Vooraf had ik een budget van €1000,- per maand. Hiervan zou ik moeten eten, drinken, slapen en me van A naar B moeten verplaatsten. De eerste maand binnen Europa is het me niet gelukt om binnen dit budget te blijven. Het gevolg hiervan was dat ik het de overige vijf maanden iets rustiger aan moest doen. Maar iedere maand was ik in staat om (soms ruim) onder dit budget te blijven. Hiervoor heb ik echt niet op een houtje moeten bijten en waren er weinig dingen die me moest ontzeggen. Ik ben met dit budget in staat geweest om dingen te doen als skiën en m’n duikbrevet halen en vliegtickets van zowel Kolkata-Bangkok als Bangkok-Amsterdam te betalen. Wel is het hierbij zaak dat je steeds weer een afweging maakt tussen de verschillende opties die je aangeboden krijgt (of waarnaar je zelf op zoek moet). Zo kan je ervoor kiezen om een lokale (en vaak oncomfortabele) bus of een airco-gekoelde minibus die je oppikt bij je hostel. Ook kan het schelen wanneer je werkelijk over iedere prijs onderhandeld, al is het alleen maar voor het aanscherpen van je onderhandeling- skills ;).
Wat zou je de volgende keer anders doen?
Niet zoveel eigenlijk, behalve Irene mee nemen.
Ik hoop dat ik jullie de afgelopen tijd heb kunnen vermaken met mijn verslagen. Ik heb in ieder geval genoten van de vele reacties, bedankt.
Tot snel,
Tjitte
-
31 Juli 2009 - 08:58
Stef:
Welkom thuis!! Ik heb echt genoten van je verhalen. Hoop je nog eens in het echt te zien! Dus mocht je een keer in de buurt van utrecht zijn, laat het ons weten! liefs -
31 Juli 2009 - 09:16
Tilly:
Mooie verhalen zuur, heb er zwaar van genoten!!
Bedankt ;) -
31 Juli 2009 - 11:57
Irina:
Hej Tjitte,
goed dat je terug bent, jammer dat ik verhalen moet missen. Heb ik erg van genoten!!
Groetjes Irina -
31 Juli 2009 - 15:46
Boswachter:
Kerel, mooi dat je weer thuis bent! Nu weer even wennen hier en dan...
enne wel handig, even een korte samenvatting en wat aanbevelingen.. wel zo vertrouwd
;p Spreek je binnen kort wel! tjoow!
(mag ik nog vragen hoe het verder was of moet ik het hier echt mee doen?) -
03 Augustus 2009 - 16:59
Hoeks:
Ha Tjitte,
Welkom weer in ons kikkerlandje.
Bedankt voor je mooie verhalen zie je waarschijnlijk wel met KC.
Oudoeweej Hoeks -
04 Augustus 2009 - 10:57
Luuk Arts:
Mooi geschreven Tjitte! Petje af en helmpie op!
Groeten,
Luuk Arts -
04 Augustus 2009 - 18:52
George :
goeie verhalen!!! en een mooie ervaring goed bezig man.
groetjes George -
05 Augustus 2009 - 17:22
Bauke:
He Tjitte,
Ik heb elk verhaal met heel veel plezier gelezen, het verveelde nooit. Binnenkort maar eens een potje poolen en een biertje drinken. Even kijken of je dat nog kunt...
Groeten Bauke -
11 Augustus 2009 - 07:49
Pieter Jan:
Tjitte!
goed dat je weer veilig thuis bent jonge!
Ik zit nu met sanneke in het indrukwekkende varanasi.
Mooi maar apart land dat india!
We spreken elkaar snel!
Pieter Jan en sanneke -
14 Augustus 2009 - 10:21
Tetris:
Het waren mooie verhalen zuur, de meeste dingen zijn zelfs onbeschrijfbaar, die moet je meegemaakt hebben.
Ook aan het duiken geslagen, volgende trip egypte?
tot KC,
Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
