De Meisjes van Hallal
Door: Tjitte
Blijf op de hoogte en volg Tjitte
23 Maart 2009 | Iran, Bām
Mijn vorige bericht is al weer van even geleden. De reden hiervoor is dat ik een tijdje vast heb gezeten in Teheran (niet in de zin van: vast = in de cel, gelukkig). Ik moest wachten op m’n visum voor Pakistan en India. Het process voor het aanvragen van een visum ziet er als volgt uit: voor veel visums heb je een aanbevelingsbrief van je eigen ambassade nodig, hier staat in dat jij daadwerkelijk degene bent die in het paspoort staat en de vraag of de ambassade van het te bezoeken land alle medewerking kan verlenen voor het verstrekken van het visum. Deze brief is het problem niet, althans niet voor mij, Fransen hebben wel een probleem want hun ambassade verstrekt zo’n brief niet en Australiers betalen er zo’n $ 45,- voor. Met de brief, een copie van je paspoort, drie pasfoto’s (vrouwen met hoofddoek), een copie van je huidige visum en je originele paspoort ga je naar de betreffende ambassade. Daar vul je een aantal formulieren in met vragen als: wat doe je (journalist of mensenrechtenactivist doen het hier meestal niet zo goed), waarom je het land wil bezoeken, wie voor je betaald als je in de problemen komt, hoe lang je wil blijven en het adres waar je overnacht (weet je vaak net van te voren maar er is altijd wel iemand van wie je het over kan schrijven). Daarnaast vroeg de Pakistaanse ambassade ook nog naar een handgeschreven brief waarin je vertelde waarom je het visum niet in je eigen land had aangevraagd. Vervolgens sluit je achteraan in de rij en lever je het hele zaakje in. Over en paar dagen moet je even bellen om te vragen of je visum er al is (langs gaan ipv bellen kan een paar dagen schelen). Wanneer je te horen krijgt dat je visum er is moet je weer naar de ambassade en krijg je een briefje met daarop de instructies en het bedrag dat je even mag storten bij de bank. Het afschrift lever je in bij de ambassade en dan mag je de volgende dag terug komen om je visum op te halen (maar als je heteen beetje aardig vraagt en je je niet direct laat afschepen is het vaak ook wel mogelijk aan het einde van dezelfde dag).
Over de vrouwen verbaas ik me (hier) nog steeds; je ziet veel vrouwen in chadors, ze lopen erg verkrampt bij omdat ze er voor moeten zorgen dat alleen een gedeelte van hun gezicht te zien is. Maar het kan ook anders; vrouwen/meisjes, zwaar in de lak, in hippe kleren en de hoofddoek zowat in de nek zodat heel hun (geblondeerde) haardos zichtbaar is. Twee van deze dames kwam ik tegen in de metro. Dat is op zich al heel vreemd want vrouwen hebben hun eigen metrodeel. Toen ik uit de metro stapte om over te stappen kwam een van de dames achter me aan, sleepte me mee naar haar vriendin en begon: “ girlfriend “ en “number”. Ik begrijp nog steeds niet wat ze nu precies met het nummer van Irene wilden ;) …..
Ik was blij dat ik na een week Teheran kon verlaten want je wordt daar echt niet blij; het is er mega druk, slapen doe je met oordoppen in en overdag loop je in een ‘indoorkartbaan lucht’. De volgende bestemming was Jazd, een stad midden in Iran en midden in de woestijn. Ik verbleef daar in een supper relaxed hostel; goed eten, lounge banken op het binnenplein en leuke mensen, waaronder veel Nederlanders, ook wel weer eens prettig. De omgeving bestond zoals ik al zei uit woestijn. De eerste dag heb ik een tour door die woestijn gemaakt en hebben we gelunched in een vrerlaten dorpje dat bestond uit half ingestorte huizen van een soort zand en sto mix. Het zag er en beetje uit als de zandsculpturen op het strand van Scheveningen maar dan in het groot. Wat heel mooi was om te zien was dat ze het toch voor elkaar kregen op de akker groen te houden. Hervoor gebruikten ze water dat door allerlei eeuwenoude onderaardse kanaaltjes werd aangevoerd vanuit de bergen.
Op dit moment ben ik in Bam. Bam was in 2003 het epischcentrum van een verschrikkelijke aardbeving. Bijna 99% van de stad is toen verwoest, zo ook het meer dan 2000 jaar oude fort dat ze nu aan het restaureren zijn. Bam zelf is nu een grote bouwput (hoewel veel projecten stil liggen wegens geld gebrek). Mijn hostel bestaat uit een aantal noodunits.
Morgen vertrek om 06.00 uur voor een trip van meer dan 24 uur naar Quetta, Pakistan.
Over de vrouwen verbaas ik me (hier) nog steeds; je ziet veel vrouwen in chadors, ze lopen erg verkrampt bij omdat ze er voor moeten zorgen dat alleen een gedeelte van hun gezicht te zien is. Maar het kan ook anders; vrouwen/meisjes, zwaar in de lak, in hippe kleren en de hoofddoek zowat in de nek zodat heel hun (geblondeerde) haardos zichtbaar is. Twee van deze dames kwam ik tegen in de metro. Dat is op zich al heel vreemd want vrouwen hebben hun eigen metrodeel. Toen ik uit de metro stapte om over te stappen kwam een van de dames achter me aan, sleepte me mee naar haar vriendin en begon: “ girlfriend “ en “number”. Ik begrijp nog steeds niet wat ze nu precies met het nummer van Irene wilden ;) …..
Ik was blij dat ik na een week Teheran kon verlaten want je wordt daar echt niet blij; het is er mega druk, slapen doe je met oordoppen in en overdag loop je in een ‘indoorkartbaan lucht’. De volgende bestemming was Jazd, een stad midden in Iran en midden in de woestijn. Ik verbleef daar in een supper relaxed hostel; goed eten, lounge banken op het binnenplein en leuke mensen, waaronder veel Nederlanders, ook wel weer eens prettig. De omgeving bestond zoals ik al zei uit woestijn. De eerste dag heb ik een tour door die woestijn gemaakt en hebben we gelunched in een vrerlaten dorpje dat bestond uit half ingestorte huizen van een soort zand en sto mix. Het zag er en beetje uit als de zandsculpturen op het strand van Scheveningen maar dan in het groot. Wat heel mooi was om te zien was dat ze het toch voor elkaar kregen op de akker groen te houden. Hervoor gebruikten ze water dat door allerlei eeuwenoude onderaardse kanaaltjes werd aangevoerd vanuit de bergen.
Op dit moment ben ik in Bam. Bam was in 2003 het epischcentrum van een verschrikkelijke aardbeving. Bijna 99% van de stad is toen verwoest, zo ook het meer dan 2000 jaar oude fort dat ze nu aan het restaureren zijn. Bam zelf is nu een grote bouwput (hoewel veel projecten stil liggen wegens geld gebrek). Mijn hostel bestaat uit een aantal noodunits.
Morgen vertrek om 06.00 uur voor een trip van meer dan 24 uur naar Quetta, Pakistan.
-
23 Maart 2009 - 10:30
Laura:
Zuur,
Volgens mij is het nu al een onvergetelijke ervaring, maar zoreg maar dat je er nog een antal bij krijgt! En doe een beetje voorzichtig... ;-)
Groetjes,
Laura -
23 Maart 2009 - 10:35
Erik:
Klinkt allemaal weer fantastisch!
Ik snap ook niet wat ze met het nummer van je vriendin wilden ... ben net zo onnozel ... :-)
Genietze!
Groet uut Harskamp -
23 Maart 2009 - 10:36
Paul:
Hee Tjitte,
mooi verhaal weer,
groeten paul -
23 Maart 2009 - 11:43
Maris:
Mooi verhaal weer!Bedankt voor je kaart kwam 3 dagen geleden aan .Voorzichtig blijven en geniet ze Gr Maris -
23 Maart 2009 - 11:50
Gerdie:
He Tjit,
mooi verhaal:)
om ook es even te laten weten wat er hier allemaal gebeurd:
Ik ben gister met papa naar Tina Turner in het Gelredome geweest. Was echt geweldig, machitg!
Wat een show. Ze ging helemaal los die ouwe.
nou een goeie reis alvast.
we horen het welweer..
doei doei -
23 Maart 2009 - 12:24
Daan:
He Zuur,
Lekker onderhandelen dus over je Visum, dat zal je wel goed afgaan:D
Leuk om te horen wat je allemaal meemaakt.
Groeten Daan -
23 Maart 2009 - 12:24
Jakob T:
hee zuur, pakistan; daar is de bond film living daylights opgenomen. zou je voor mij even willen kijken of je ook nog herinneringen hiervan terug ziet? ;)
succes met alles,
groeten jakob -
23 Maart 2009 - 14:00
Naz:
Heey as you see, i am still trying to follow what's going on!:)
Actually not word by word but at least i got the main idea!:p
Have a nice trip to Pakistan!:)
NaZ!
-
23 Maart 2009 - 14:23
Wen:
hai Tjitte,
lekker aan het reizen merk ik wel. En mijn tourtjes met de bus van 4 uur slaan nergens op vergeleken bij jou. leuk om je verhalen zo te kunnen volgen.
succes met de volgende trip -
23 Maart 2009 - 18:54
Gonny En Zwier:
Dag Tjitte, we waren net bij je ouders toen je belde. We wilden even Drewes zien. Veel van wat hij gezien heeft hebben wij ook gezien.
Maar wat maak jij een geweldige reis, we kijken elke dag even. Je schrijft erg leuk.
Hoop dat verder alles goed gaat,
groeten, Gonny en Zwier -
24 Maart 2009 - 20:29
Burger:
De sneeuwhoogte in mijn mailbox begint enorme vormen aan te nemen. Jouw verhalen zijn daarin een welkome afwisseling. Ben best wel een beetje jaloers op je.Tijdje ruilen??
Veel dank voor attente felicitatiekaart uit Turkije! Reen, Clijn en Beth verrasten ons bijzonder op 10/3.
Hartelijke groet en goede reis verder.
JG -
25 Maart 2009 - 08:57
Pj:
veel schik nog jonge! -
26 Maart 2009 - 08:45
George:
Zo, fraai stukje papierwerk om de grens over te steken. Klinkt verder goed, succes met de rest van de reis.
groetjes George -
26 Maart 2009 - 22:00
Jan En Tilly:
Hoi Tjitte,
Erg leuk om jou reis-ervaringen zo te kunnen volgen. Is het warm daar?
Hier nu veel regen en we kijken uit naar betere tijden. Geniet veel, maar kijk wel uit!
groet'n.
-
27 Maart 2009 - 17:43
Simon:
E zuur mooi dat je al zover bent, en dat je het naar je zin hebt. Hier gaat alles goud, vorige week hebben we je broer van schiphol gehaalt, die is ook weer thuis. Veel succes nog en we horen van je groeten Simon Liesbeth en fam. -
28 Maart 2009 - 12:44
Annet Riemsdijk:
heey Tjitte!
Nog steeds naar je zin?
Ik vond die vrouwen met alleen de ogen zichtbaar een beetje eng in Dubai haha. En hier in Hoedspruit is het omgekeerd.. in bikini top, hotpans en op blote voeten winkelen. soms denk ik: dat zijn niet eens kleren! Maar goed :)
Have Fun!
groetjes
Annet vanuit warm Afrika -
31 Maart 2009 - 19:29
Jeroen V:
Mooi werk, geniet ervan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
